Biz ...
Ellerimiz... Utandi dualara bile kalkmaya Zalimin tepesine inmesi gereken ellerimiz... Kapandi gözlerimiz sevgiye Kapandi, iki damla yas için bile halimize, kendimize Omuzlarimiz... Etten örülmüs, birbirine kenetlenmis duvar gibi olmasi gereken omuzlarimiz Uzaklasti birbirinden, namazda bile. Ayaklarimiz sürünür oldu, küçücük bir iyilige Cihada cagrildiginda, bir an bile tereddüt etmeyen ayaklarimiz, Duymaz oldu kulaklarimiz, selam vermeye çekinen agizlardan fisiltiyla çikan Allah'in selamini Onu bile esirger olduk kardesimizden Ve yüzlerimiz.... Paramparça olan kalplerimiz gibi hala suursuzca secdelere kapanan yüzlerimiz. Dudaklarimiz.. Dualarda titremeyen ve her zaman hayir sözler söyleyen dudaklarimiz vardi. Öper oldu Ebu Leheb'lerin kuruyasi ellerini Dualarimiz vardi içten, yürekten Zalimlerden merhamet dilenir oldu dualarimiz Sadece Allah'tan rahmet bekleyen... Boyunlarimiz egildi insanlar önünde Allah'a egilmeyen Ve bunca isyanimiz üzerinde, bir tek umudumuz kalsin Rabbimiz'den. Affetsin bizler, bagislasin Ve yeniden, yeniden güç versin Müslümanca, yasamak için Abdullah Taskiran © Grup Genc |
Hazirlayan: Ekrem Yolcu