.

Sure ve Ayet

 

Sûre şeref, yüksek rütbe veya binanın kısmı anlamlarına gelir. Tefsir ilmine göre sûre Kur’ân-ı Kerîm’in âyetlerden meydana gelen bölümlerine denilir. Sûrelerin sayısı güvenilir bilginlerin icmâı ile 114’tür.

Âyet sözlükte; alâmet, işaret, ibret, delil ve mûcize anlamlarına gelir. Tefsir ilminde sûrelerin bir mana veya bir hükmü ifade eden her bölümüne âyet denilir. Yukarıda da işaret edildiği üzere, âyetlerin yerinin tespitinin tevkîfî olduğu hususunda icmâ-ı ümmet vardır. Sûrelerin yerlerinin tespitinin tevkîfîliği ise tartışmalı olup bazılarınca Hz. Peygamber tarafından, bazılarına göre ise, sahâbenin icmâına göre tespit edilmiştir.

Âyetlerin sayısı Zemahşerî’ye göre 6666 olup, yaygın olarak kabul edilen görüş budur. Bazılarınca ise âyet sayısı bundan daha azdır. Bugün yaygın olarak bulunan Mushaf’ta 6236 âyet vardır. Genel değerlendirmeye göre âyetlerin bini emre, bini nehye, bini va’de, bini va’îde (tehdîde), bini haber ve kıssalara, bini mesel ve ibretlere, beş yüzü ahkâma (helal ve haramlar), yüzü tesbih ve duaya, altmış altısı nasihate dairdir. Kur’an’ın kelimelerinin sayısı ise, Medineliler’ce 77.934; Mekkeliler'ce 77.437’dir. Fadl b. Şâzân’ın, Atâ b. Yesâr’dan naklettiğine göre ise 77.439’dur.

Öte yandan, sûrelerin Mekkî veya Medenî oluşu konusunda da farklı görüşler ileri sürülebilmiştir. Bu da, isimlendirmenin vahyin nâzil olduğu mekanın dikkate alınması, hicretin nazarı itibara alınması ve âyetin hitap ettiği kesim ve üslûbun dikkate alınması gibi farklı yaklaşımlardan kaynaklanır. Yine sûrenin tamamı Mekkî veya Medenî olabileceği gibi, ağırlıklı vasfın arasında bazı âyetler genelden farklı da olabilir.

Sûreler uzunluklarına göre de tasnif edilir. Fâtiha sûresinden sonra gelen yedi uzun sûreye es-Seb’u’ttıvâl, âyetleri yüzden fazla olana el-mi’ûn, âyetleri yüzden aşağı olan sûrelere el-Mesânî, kısa sûrelere de Mufassal denilir.


Kaynak: www.kuranimiz.net

arrow1b.gif (1866 bytes)

.